İspanya polisi, Yemen’e ait iki tarihi eserin 30 Temmuz 2025’te Barselona’da düzenlenen Templum Güzel Sanatlar ve Antika Müzayedesinde satışa sunulmasıyla ilgili resmî bir soruşturma başlattı. Bu gelişme, Yemen’in kültürel mirasının kaçakçılığına karşı yürütülen uluslararası çabalar açısından dikkat çekici bir adım olarak değerlendiriliyor.

Yemenli arkeoloji araştırmacısı Abdullah Muhsin, ilk eserin M.Ö. 1. yüzyıl ile M.S. 1. yüzyıl arasına tarihlenen Kataban dönemine ait bir mezar taşı olduğunu belirtti. Taş üzerinde bir boğa başı kabartması ve Güney Arabistan’daki en eski yazı sistemlerinden biri olan Musnad alfabesiyle yazılmış bir yazı bulunuyor.

Ancak Muhsin, yazıtın özgünlüğü konusunda ciddi şüpheler bulunduğunu vurguladı. Yazıdaki bazı harflerin dilbilgisel olarak Katabanca kurallara uymadığını belirterek, eserin değerini artırmak amacıyla kasıtlı bir sahtecilik yapılmış olabileceğini ifade etti.

İkinci eser ise mermerden yapılmış bir mezar steli olup, aynı döneme ait ve üzerinde Güney Arapça yazıt ile insan figürü kabartması yer alıyor.

Bu eserler, her yıl dünyanın dört bir yanından koleksiyonerlerin katıldığı “Büyük Yaz Antika ve Güzel Sanatlar Müzayedesi” kapsamında satışa çıkarıldı.

Muhsin, Yemen hükümetine —özellikle Dışişleri ve Kültür Bakanlıklarına— İspanyol makamlarıyla iş birliği içinde acil adımlar atma çağrısında bulundu. Ayrıca, söz konusu eserlerin Yemen ulusal mirasının bir parçası olduğunu ve 1970 UNESCO Sözleşmesi uyarınca geri alınması gerektiğini hatırlattı.

Son yıllarda, özellikle İran destekli Husilerin geniş bölgeleri kontrol altına almasının ardından, Yemen eserlerinin Avrupa şehirlerine kaçırılması artış göstermiştir.
Uluslararası raporlar, Londra, Paris ve Barselona gibi şehirlerin organize kaçakçılık ağlarının merkezine dönüştüğünü, Husilerin bu faaliyetlerden maddi kazanç sağladığını bildirmektedir.

Yemen’in tarihi mirası, Seba, Main, Kataban ve Hadramut gibi kadim medeniyetlerden günümüze uzanan insanlık tarihinin en zengin kültürel hazinelerinden biridir. Ancak bugün bu miras, yağma ve yok olma tehlikesiyle karşı karşıyadır. Bu nedenle, ulusal ve uluslararası çabaların birleştirilerek bu eserlerin anavatanına iadesi büyük önem taşımaktadır.